Για την έκδοση

Δεν υπάρχει ζωή εκεί έξω, μην ακούς τι λένε.
Ζωή και πραγματική αγάπη μόνο στα social media θα βρεις!

---

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου [απόσπασμα από το όνειρο της Μάγιας]

---

Το παρόν βιβλίο περιέχει ένα θεατρικό έργο με τον τίτλο «Τα συνηθισμένα ως συνήθως» και ένα σενάριο ταινίας με τον τίτλο «Τα σαράντα κύματα». Αποφάσισα να βάλω αυτά τα δύο έργα σε ένα βιβλίο επειδή γράφτηκαν την ίδια περίοδο και κατά κάποιο τρόπο έχουν κοινά χαρακτηριστικά στη θεματολογία τους. Μιλούν και τα δύο για κάποια επικείμενη καταστροφή. Στο θεατρικό έργο κινδυνεύει η ζωή στον πλανήτη, ενώ στο σενάριο της ταινίας, η πόλη που ζουν οι ήρωες μάλλον καίγεται. Η βασική επικοινωνία και η πληροφόρηση των ηρώων και στα δύο έργα γίνεται μέσω των social media.

Τα δύο κείμενα έχουν ξεκινήσει να γράφονται λίγο μετά την πρόσφατη οικονομική καταστροφή της χώρας μας. Περιέχουν έντονα αλληγορικά στοιχεία και αποτελούν την προσπάθειά μου να απαντήσω, να αμυνθώ, αλλά και να επιτεθώ στις σύγχρονες οικονομικές αποφάσεις και κοινωνικές αντιλήψεις περί εξουσίας και διακυβέρνησης που έχουν γεννηθεί και «παριστάνουν» τα νέα πρότυπα ζωής, τα οποία απειλούν να αλλοιώσουν και να καταστρέψουν κάθε συνθήκη και ανθρώπινο δικαίωμα έτσι όπως τα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Δεν δηλώνω οπισθοδρομικός ή συντηρητικός. Δεν αρνούμαι τα εργαλεία του πολιτισμού μου. Το αντίθετο. Χαίρομαι να τα χρησιμοποιώ.

Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε εσάς, όμως εγώ δεν έχω την ευκαιρία να μοιράζομαι απόψεις και θέσεις με έναν ουσιαστικό τρόπο. Σήμερα που μπορούμε να επικοινωνούμε με τόσα μέσα, που ό,τι κάνουμε θεωρείται μορφή και έκφραση επικοινωνίας, αποτελεί πραγματικό παράδοξο η απώλεια της ουσίας και του νοήματος από την καθημερινότητά μας.

Αυτό το βιβλίο είναι ο δικός μου τρόπος για ουσιαστική επικοινωνία. Η διαφυγή μου και η άμυνα μου στο μετεωρισμό της ύπαρξης. Μία ατομική πολιτισμική θεώρηση. Για να κάνω περισσότερο ενδιαφέρουσα και χαρούμενη την προσπάθεια που έχει το κυνήγι της ουσίας και του νοήματος, στην παρούσα έκδοση, αφέθηκα στα χέρια έργων και συγγραφέων όπως «Η καταναλωτική κοινωνία» του Ζαν Μπωντριγιάρ, «Η επανάσταση της καθημερινής ζωής» του Ραούλ Βανεγκέμ, «Ο Ρινόκερος» του Ιονέσκο, «Το τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ, «Το πάρτι των γενεθλίων» του Χάρολντ Πίντερ καθώς και η «Μελαγχολία» του Λαρς φον Τρίερ.

Είναι σίγουρο πως θα με βρείτε κάπου μέσα στο διαδίκτυο για να ανταλλάξουμε ιδέες. Ελπίζω σε αυτό, καθώς και στο να διαβαστώ.

---